Kübra Dal
@KubraDall
Sevginin bulunmadığı yerde aklı da arama.
76 reader point
Joined on November 2020
Şu anda okuduğu kitap
Sabitlenmiş gönderi
İnsan insanın kurdu değildir, insan insanın yurdudur. İnsan insanın aynasıdır, insan insanın dostudur, yarenidir, yoldaşıdır, kardeşidir.
Sayfa 42 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
Susatan çeşmelerden su içme. Ay dururken uzak yıldızlara gönül indirme.
Sayfa 54 - Kapı Yayınları
Şimdi gördüğüm düşü anımsıyorum: Bedenim buharlaşıyor, bir bulut olup yağıyorum, neden sonra ıslattığım toprak kıraçlaşıyor ve dokunduğum kır çiçekleri birer birer ölüyor.
Sayfa 45 - Kapı Yayınları
Reader Follow Recommendations
"Kalp fenerini söndürme." Eve dönmek için ona ihtiyacın var.
Sayfa 41 - Kapı Yayınları
Bir atayurt, evet en çok ihtiyaç duyduğu şey bu, teknesini salim bir limana yanaştırmak ve o limanda ebediyen huzur içinde kalabileceğini bilmek. Bir pazar sabahı uyandığınızda, öteki odada sevdiğiniz birinin zaten var ve uyanık olduğunu hissetmek gibi bir şey.
Sayfa 39 - Kapı Yayınları
İyi ama bu hayata tadını veren her şeyi bir çırpıda nasıl terketmeli? Ya terk etmek sonunda seni salim bir limana ulaştırmazsa? Ya vardığın yerde önceki hayatının nimetlerini hatırlar da nedamet getirirsen?
Sayfa 39 - Kapı Yayınları
Evet yaz yorgun: bütün iyi şeyler gibi.
Sayfa 38 - Kapı Yayınları
Ne bugünün ne de geçmişin bir saltanatı var artık. Ne saadet ne melankoli var. Upuzun, kımıltısız, yalın bir boşluk yalnızca. Başaklar arasında kayıtsızca gezinen rüzgar.
Sayfa 38 - Kapı Yayınları
Yenilmek hayatın arka sokaklarında sessizce kaybolmayı becerememek değilse nedir?
Sayfa 37 - Kapı Yayınları
Cehenneme dikkat edin! Cehenneme çevirdiğiniz dünyaya dikkat edin!
Sayfa 32 - Kapı Yayınları
Koca evrende on binlerce kişilik bir grubun içinde dahi olsak, kemiyetimiz, yuvarlama işlemleri yapıldığında sıfıra denk düşerdi.
Sayfa 31 - Kapı Yayınları
Yerüstü kirleniyor, biliyor musun tavanlardan pislik sızmaya başladı. Kalleşlik yeraltını da tutarsa nereye gideriz bilmiyorum!
Sayfa 29 - Kapı Yayınları
Kübra Dal tekrar paylaştı.
Bu acı bir daha çıkmamak üzere saplanmıştı sanki yüreğime.
Sayfa 549 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Kübra Dal tekrar paylaştı.
Sanki herkes kendi evinde misafir. Kimse bir yere yetişemiyor. Bazen bir şey söyleyeyim diyorum, birden uzaklarla konuşurken buluyorum kendimi. Hangisinin yüzü gülerse onun yanında kalıyorum. İNSAN GEÇMİŞİNİ SEVMEDEN YAŞAYAMAZMIŞ. Hatıra ne demek, yeni anlıyorum. Yaz ayları hâlâ iyilik veriyor. Yılda birkaç gün olsun geliyorum. Otların altında da kalsa, burada soluk alan zaman benim zamanım. İnsanlar öyle uzak ki, orada da burada da bir yerleşik yabancısın. Bunun acısını da yeni öğreniyorum.
Sayfa 21Kitabı okudu
