En büyük iki kötülük olan yandaşlık ve aç gözlülük insanın içine bir kez girmeye görsün, anında toplumu bir arada tutan en güçlü bağı yani adaleti çökertir.
Bilge insanlar, diğer insanların akın akın dışarıya koşup sağanak yağmurun altında iliklerine kadar ıslandıklarını görseler bile, yağmurdan kaçmaları ve içeriye girmeleri için onları ikna etmeye kalkışmazlar. Bilirler ki dışarıya çıkıp onları uyaracak olsalar, onlarla birlikte ıslanmaktan öte bir şey yapamayacaklar. İşte bu yüzden ki, başkalarının budalalıklarına çare olamayacaklarına göre, en azından kendileri evde kalıp ıslanmadıklarına sevinirler.
Düşünce için bu dünyada her şey sonsuzdur. Karınca da olsa düşünce bir gün bir yolunu bulup fili yener. Onun için bizler karıncaların en küçük bir düşüncesine izin vermeyeceğiz.