Kitabı tavsiye üzerine kütüphaneme koymuştum. Daha önce Knut Hamsun’un herhangi bir eserini okumamıştım. Önce yazarı tanımak için bir araştırma yaptım. Yazar; Norveçli, hayatının bir bölümünü ABD’de geçiriyor ve bir yaşa kadar da sefalet içinde yaşıyor ki okuduğumda karakterin Knut Hamsun olduğunu düşündüm. Kitap sade bir dille yazılmış elinize aldığınızda hemen bitirilebilecek bir kitap. Aslında kitabı okurken biraz Martın Eden adlı romanı hatırlattı. Neyse konuya döneyim. Okurken açlığı hiç yaşamamışsanız da açlığı yaşattıran bir kitap bence. Knut Hamsun o kadar iyi yazmış ki okurken ara ara durdum okuyamadım. Kesinlikle okurken düşündürüyor insanı, kendimizi sorgulamamıza neden oluyor. Hayatımızın içine o kadar gömülüyoruz ki dışarıda olan bitene kapalı bir kutu haline gelebiliyoruz. Yazar bize burada aynı zamanda insanların o acımasız kayıtsız yüzünü de gösteriyor.
Karakterin en önemli özelliklerinden biri ise gururu. Evet, gurur tüm insanlarda olan bir duygu ama karakterde bunun aşırı derecede olduğunu ve gururundan ödün vermektense aç kalmayı yeğlediğini, bir müddet sonra da o gururunun yıkılışını görüyoruz. Severek okuduğum, herkesin okuması gerektiğini düşündüğüm bir kitaptı. İyi okumalar :)