Kalbimin tam ortasında kaybolmayan bir his var. Düşmanca bir his. Uysalca bekliyor en güzel anılarımı yıkmak için. İnsan en çok yıkımdan zevk alır demiş filozoflar. Zirvede yıkmak vardır. Sonrasında insanlar ikiye ayrılırlar. Zevk aldıkları yıkımı daha da yıkarak zevk alanlar, yıkılan ne varsa onu tekrar imar etmeye çalışarak bu zevki sürdürenler.