Tıpkı gece düşleri gibi, hikayelerde sıklıkla sembolik bir dil kullanırlar, bu nedenle de ego ve personayı aşarak doğruca eski ve evrensel öğretilerin gömülü olduğu ruha, öze yolculuk ederler. Bu süreç nedeniyle, hikayeler öğretir, hataları düzeltir, kalbi ve karanlığı aydınlatır, psişik bir sığınak sağlar, değişime yardımcı olur ve yaraları iyileştirir.