Beni adınla çağırı çok özledim, depresyona girmeye ve üzülmeye zamanım olduğunda ilk önce yapacağım şey adınla çağır beni okumak. Çok yakın bir zamanda Bul Beniyi okudum çok güzeldi çok beğendim harikaydı ama özlemimi gidermedi. İçimde beni yiyen bir düşünceye rağmen sınavlara çalışmaya gidiyorum öğrencinin yüzü gülür mü?
Babalar kızlarını hep bu iki sınıfa verirlermiş. Kızımı bir memurla evlendirdim; kızımı bir subayla evlendirdim! Demek o zaman insanla evlenme adeti yokmuş.
"Yüzmeyi seviyorum... Seni de."
"Öyle deme," dedim.
"Doğru ama."
"Yanlış demedim. Sadece öyle deme dedim."
"Niye?"
"Dante, ben..."
"Bir şey söylemek zorunda değilsin. Farklı olduğumuzu biliyorum. Aynı değiliz. "
''Telefondaki sessizlik tuhaftı. ' Sence hep böyle mi olacak?'
'Ne böyle mi olacak?'
'Yani ne zaman dünya bize aitmiş gibi hissetmeye başlayacağız.'
Ona dünyanın asla bize ait olmayacağını söylemek istiyordum. ' Bilmiyorum, ' dedim. ' Yarın'''