Insan sevince, sevdiğinin eşiğine yıkılır da susarmış. Sevdiği gitse de, kalsa da gözlerimi yumsa da sevdiğinin eşiğinde bekleyiverirmis. Bak iddia etmeden, gel bile demeden, öylece beklermiş. Orayı kendine dergah eder, beklermiş. Hakikat, bilmediğini bildiğin değil, bilmediğini bile bilmedigin yerde seni bekler. Yaşamadım ama okudum. Duydum. Dinledim. ...