Ölüm de doğum kadar olağandır orda.Dirençlidirler.Sanırım susarak yatıştırılmış hüzünler,acılar kişiye giderek daha derinden koyuyor.Dedemin boynuna belki de ömrünce benim gibi sarılan olmamıştı.Coşkular da, ilenmeler de oralarda bir çığlık gibi bırakılmış,yalnız,yalın yaşanır.Yoksa nasıl
yürütürler Emine can, onca yoksulluğun kupkuru kıldığı yaban hayatı.