3 serilik bir kitabın daha sonuna geldim. Bu son kitabı okurken ilk kitabın neden ilgimi çekmediğini belli oldu. Çünkü asıl anlatılmak istenen şeyler son kitapta toplanmış. 700 sayfalık bir kitaptı ama 1 haftada su gibi akıp gitti. Fi gençlik dizisi tadında, Çi geçiş kitabı tadında, Pi ise asıl kitap tadında oldu benim için. Serinin dezavantajı olaylarda rolleri olsa da çok fazla insanı detaylandırması. Bu hem yeri geldiğinde sıkıcı hem de kafa karıştırıcı olabiliyor. Bu kitapta asıl açıklanması gereken ya da daha önce tüyoları verilmiş anlara değinilmedi. Bundan sonrası spoilere girebilir. Kitabı okumayanlar için uyarayım. Örneğin Ada'nın ölüm anı, Bilge'nin doğum anı, Ali'nin Bilge'yi kaybettikten sonraki ruh hali, Can ve Bilge'nin evlilik kararı alma anları, Duru'nun sonu, Sadık'ın son durumu vs... Bu kadar herşeyi detaylandıran bir kitapta insan bunları da görmek istiyor. Özge ve Deniz için Çi'den beri ne kadar da birbirine uygun iki karakter. Bunlar bir araya gelebilseler diye geçirmiştim içimden. Yazar bu kitapta sesimi duymuş oldu sanki. Duru kesinlikle hakettiği sonu buldu. Can da öyle elbette. Yalnız Eti'nin de payı olan olaylardan hiç bir hasar veya tepki almadan sıyrılmasını doğru bulmadım, söylemeden geçemeyeceğim. Kitapta din, felsefe, psikoloji, bilim, siyaset konularına oldukça fazla değinilmiş. Bunlar da epey araştırma gerektiren şeyler. Yazarın emeğine sağlık...