Hacer artık hürriyeti en can alıcı ve can yakıcı vechesiyle temaşa edecekti. Çünkü kocasının da onu bırakıp gitmesiyle kimsesiz, insansız kalmıştı, yakınlarında Allah'tan başka güvenip dayanacak bir varlık olmamasıyla gerçek özgürlüğü tadıyordu. Kulluk edeceği, birşey umacağı kimse yoktu Rabbinden başka. Ona aitti. Onun himayesindeydi.