Şehit olan Gazzeli bir çocuğun mektubu
Rehaf'ta diri diri yakılan Gazzeli bir çocuğun vasiyeti:
Eğer ölürsem yada savaşta şehid olursam, bizi yüzüstü/ yardımsız bırakan Arap liderlerini asla affetmeyeceğim..
Yiyecek ve içecek olmadan zor günler geçirdik ve genç yaşıma rağmen saçlarımı ağartan bir kuşatma yaşadık . Allah sizi affetmesin ve sizi bağışlamasın. Vallahi yedi kat göğü yaratan ( Allah'a ) sizi şikayet edeceğim. Affına sığınıyorum anne , seni çok seviyorum (bu dünyadan ) ayrılığım için üzülme.
Mısır, yemen , Ürdün, Cezayir , Libya, Lübnan, Tunus , Sudan , Somali ve Malezya halklarına ve bizi destekleyen tüm halklara mektubumdur.
Kendi haline terk edilen Gazze size emanettir.
Unutulan Gazze size emanettir. Size yemin ederim ki, ve size vasiyet ederim ki, ben sizi çok seviyorum... Bizi yüzüstü bırakmayacağınıza inanıyorum.
Gözlerime nehirler yapan Gazze
Bir kuşluk vakti ruhumun derinliklerinden duydum adını
Sabah gün ağarmadan yola çıkanlar gibi
Azığıma katık ettim adını
Bir çocuk ölür şimdi Gazze’de
İçimin duvarları yıkılır birden
Ezer geçer bir tank ayaklarımı
Gazze, gözyaşlarıyla kurtulan gemi
Nuh’un gemisi.
Gazze, iyi insanların şehri
İstanbul’un, Bağdat’ın, Bosna’nın kardeşi…
Gözlerim doluyor, evime beton yığınları
Gazze toz bulutu bombalardan
Oturur yüreğime cam kırıkları
Tehlikelidir dünyada Gazze çocukları.
Ellerde taş, ağzına kadar dolu cesaret
Onlar insanlığın direniş temsilcileri.
Gazze
Binlerce genç, yaşlı, kadın , çoluk çocuğun öldürüldüğü bu dünyada yaşamak bana utanç veriyor ve hâlâ buna kimse ses çıkarmıyor. Gerçekten aklım almıyor, ya düşünsenize oğlunuz, kızınız ya da anne babanız yanarak öldürülüyor, naaşları bile bulunmuyor . Ve bazen bazı insanların vicdanının olduğunu düşünmüyorum, ve en çok merak ettiğim şey şu biz yarın öbür gün öleceğiz hesaba çekildiğimiz zaman bu yaşanılanlara ses çıkarmayan bu olanlara tırnağını bile kıpırdatmayan insanlar ( böyle olanlara insan demek bile bana utanç veriyor) ne yapacaklar ?? Ben düşündükçe canımdan can gidiyor, burada böyle elim kolum bağlı otumaktan o kadar çok hicap duyuyorum kii bunun hesabı bile bana ağır geliyor ve bu soykırıma destek verenlerin bir kalbi olduğunu düşünmüyorum
Reader Follow Recommendations
Söyle Bana Hindiba
Sen nasıl bu kadar ceylan koşması
Sen nasıl bu kadar yollar aşması
Sen nasıl bu kadar güneşe meftun
Sen nasıl bu kadar sahra çeşmesi
...
Ben boşluğa üfleyen cellat değilim
Karayele verdim ayaklarımı
Söyle bana, eceli kim tutar perçeminden
Hangi ölü bilmez nereye gittiğini
Sen miydin o mehpâre, o memnû, o dilruba
Söyle bana hindiba
