Xəyal gah dağdadır, gah da aranda,
Gah göyə yüksəlir, gah enir insan.
Otaqda bir saat tək oturanda,
Yüz ilin dərdiylə yüklənir insan.
Elə bil divarlar gəlir üstünə,
Qulağın səslənir, qəlbin döyünür.
Alışıb yanırsan sən öz tüstünə,
Sən heç ilk baxışdan məhəbbətə inanırsan? Bəlkə də sənə gülməli görünəcək, bəlkə çox klassik hesab edəcəksən bunu. Amma inan ki, yaşadığımız bu boz robotlaşan dünyada hələ də belə sevənlər var....