Nasrettin Hoca, bildiğimiz Nasrettin Hoca... Tıpkı fıkralarında olduğu gibi aynı hazır cevap, aynı nüktedanlık. Güldürürken düşündüren.
Rıfat Ilgaz, fıkralardan tanıdığımız bu Nasrettin Hoca'yı almış roman kurgusuna uyarlamış. İyi de yapmış; ortaya eğlenceli ve düşündürücü bir eser çıkmış.
Kitabın ismi Nasrettin Hoca ve Çömezleri bir tek kitap ismi uymamış, çömezler Hocanın iki öğrencisi olsa da kurguda fazla bir yere sahip değiller. Nasrettin Hoca ve Eşeği Karakaçan ya da Nasrettin Hoca ve Timur, kitap ismi olarak daha uygun olurdu bence.
Nasrettin Hocanın biri yaşlı biri genç iki karısı, bir oğlu, bir kızı ve eşeği Karakaçan bir de Anadolu'yu işgal etmiş Timur etrafında dönüyor kurgusal hikaye.
Kurgu içinde peş peşe gelen bildiğimiz Nasrettin Hoca fıkraları hem eğlendirirken çoğu yerde düşündürüyor.
Şairlerin Acemce şiir yazması, Selçuklu'nun resmi dili Farsçaydı, burada Hoca'nın Karamanoğlu beyliğini anması onu sevdiğini söylemesi en çok düşündürücü yeri. Türkçemize sahip çıkalım.
Timur gibi birinin Asya'dan gelip de bu topraklara yerleşip barınması içimizdeki kendini tam adam sayan buçuk adamların dalkavukları sayesinde değil midir?
Eğlendirici eğlenirken düşündürücü rahat okunan akıcı bir kitap...
Keyifli Okumalar...
