"Neden ağladı?" diye sordu.
"seninle evlenmeye değil de mezarına gittiğini düşündü. Bu da onu ağlattı"
Sayfa 206Kitabı okudu
Yalnızca iki odamız vardı ama kavgasız gürültüsüz odalardı bunlar.
Sayfa 89Kitabı okudu
Yatağımın karşısında bir pencere var. Odanın duvarları bomboş. Nasıl yaşadım on yıl bu evde? bir gün duvara bir resim asmak gelmedi mi içimden? Ben ne yaptım? kimse de uyarmadı beni. İşte sonunda anlamsız biri oldum. İşte sonum geldi. Kötü bir resim asarım korkusuyla hiç resim asmadım; kötü yaşarım korkusuyla hiç yaşayamadım.
Okur Takip Önerileri
Kimi zaman insanda "hayvanca" bir zalimlik olduğundan dem vurulur ama hayvanlara yapılan korkunç bir haksızlık, bir hakarettir bu. Bir hayvan asla insan gibi zalim olamaz ; böylesine ustalıklı, böylesine sanatsal bir zalimlik insanda olur sadece.
"ruhu çok ağrıyordu , her zaman gülüyor olmuş olsa bile."
