"O evli ben evsiz bu saatten sonra."
O evli ben evsiz.
Sanaç evsiz kalmıştı. İnsanın evim dediği bir yer olmalıydı, Sanaç'ın yoktu.
Ama başkasına ev olan kadınla karşılaşmak durumunda kalıcaklardı.
"Bazen yalnızca gitmen gerekir."
"Eğer gidersen beni öldür demiştim, dediğini yaptı. Giderken beni öldürdü. O gittikten sonra öldüm ben, hem de her gün."
"Onun için yapıyorsun, Onun intikamını alıyorsun! O senin çoktan zaafın olmuş, hani kimse zaafın olamazdı VI?!"
"Evet kimse zaafım olamaz ama o kimse değil."
Bekledim, çok bekledim. Her girdiğim karanlıktan birinin beni çekio kurtarmasını bekledim ama kimse beni kurtarmadı. Ne gelen vardı ne giden.
Bronz gelmedi.
Beni karanlıkta bırakan ilk kişi değildi.
"Ben tehlike saçmıyorum, Bronz."
"Sen tehlike saçmıyorsun zaten! Sen tehlikesin Hisar! Tehlikenin ta kendisisin!"
"Yardım etmeye çalışıyorum!"
"Hiçbir şey yapmayarak bana daha çok yardım edebilirsin, Hisar."