(O Şirazlı Türk gönlümüzü tutsak ederse, yanağındaki ben uğruna Semerkant ve Buhara'yı bağışlardım!) beytini okuyan Timur, Hâfız'a: "Bir siyah ben uğruna Semerkant ve Buhara'yı bağışlayan biri nasıl yoksul olabilir?" diye sorunca, şair de: "Bu kadar cömert olduğumuz için!" demiş.
Sayfa 11 - Adam YayınlarıKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Zeki Demirkubuz
En basit gözlemlerimde bile şunu görüyorum ki insanlığın sahip olduğu ne kadar iyi özellik varsa hepsinin kriteri kötülük. Ama kötülüğün kriteri iyilik değil. İyi olan kötü oluyor mesela. Ama kötü olanın iyi olması vakıadır, çok istisnadır. Ama iyi olan kötüdür ve devamlı korunmaya muhtaçtır. Oysa kötülüğün öyle bir korunma derdi yoktur; bu kadar basit. İyilikte anlaşılacak bir şey yoktur, tanımlıdır, bellidir hatta yasalara, hukuka bağlanmıştır. Ama kötülük tanımsızdır, muğlaktır, yasasızdır, sonsuzdur; kuyu gibidir, mağara gibidir, girdikçe dehlizdir. Evimiz iyidir ama sokak kötüdür. Buna itiraz edebilir misiniz? Burası iyidir, elli, yüz metrekare bir yer ama sokaklar, ormanlar, her yer kötüdür.
Sayfa 119 - Küre YayınlarıKitabı okudu
