Affetmenin, kabul etmenin ve gerekirse vazgeçmenin hafifletici bir rahatlığı var.
Zararına da olsa kendini akışa bırakmak, her şeyin sorumluluğu sadece bana ait değil demek ve o ezici yükün aslında zaten havada asılı durduğunu, bizim ısrarla altında ezilmeyelim diye onu sırtlandığımız gerçeğinin farkına varmak demek.