Bir sessizlik var hiçbir sesin olmadığı bir yerde
Hiçbir sesin olamayacağı bir yerde bir sessizlik,
Soğuk bir kabrin içinde—derin, derin denizler altında,
Ya da hiçbir yaşamın bulunmadığı geniş sahrada,
Bir sessizlik ki hep susmuştur, ve hala da derin uyumalıdır;
Bir yer ki hiçbir fısıltı olmamış, hiçbir canlı yürümemiş bulunmalıdır,
Yalnız bulutlar ve bulanık gölgeler gezinir orada serbestçe,
Bulutlar ve gölgeler ki hiç konuşmamışlardır, çıplak toprak üzerinde:
Ama yeşermiş harabelerinde, antik sarayların
Ademoğlu’nun bir zaman yaşadığı ıssız surları içinde,
Her ne kadar boz tilki ve vahşi sırtlan uluyor,
Ve baykuşlar çığlık ile yankı arasında,
Mütemadiyen uçuşuyor olsa, ve engin rüzgarlar uğuldasa da—
Orada durmaktadır gerçek Sessizlik, içine kapanık ve bir başına.