Dostoyevski o kadar güzel kurgulamış ki dönemin sosyal, siyasal, dini konuları başta olmak üzere; inanç-inançsızlık ahlak-ahlaksızlık gibi konuları da kendi dilinde felsefeye sunarak anlatıyor. En çok düşündüren sanki bu zamana kadar içinde biriktirdiklerini, yazmak isteyip yazamadıklarını bu kitapta anlatması oldu.