Libreria
@Libreria
"Merak İlmin Hocasıdır"
Merakın; Piri REİS'in merakına öyle bir benzesin ki, sana ait olan o eşsiz güzellikteki dünya haritanı çizmek üzere sen de keşfine doğru yelken aç.
#libreria
ODTÜ Bilgisayar Mühendisi
[Sakarya üniversitesi (mezun), Anadolu Üniversitesi (mezun), Balıkesir Üniversitesi (Mezun) Anadolu Üniversitesi (Okuyor)
Ankara
Ankara
214 okur puanı
Ağustos 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Libreria’nın Kaleminden
Bir kitap yazsam mesela
Nasıl başlardım ilk cümleme.
Yaşadıklarımdan, yaşattıklarından dolayı bir “teşekkür” mü alırdı önsözü?
Yaşadığıma şükretmeli, yaşattıklarına küçük bir sitem mi olurdu?
Yoksa yeni BENden dolayı sonsuz bir minnet mi yer verirdim?
Okur Takip Önerileri
Libreria’nın Kaleminden
Ne kadar da değiştim…
Değişime öyle ihtiyacım varmış ki geçmiş acıları silerken, mutlu olmadığım tüm anıları da silmişim farketmeden.
Evet! Büyük bir kaçışım bu tüm karanlıklardan, tüm siyahlardan. Ve dahi Nötr beyazlığından sadece yemyeşile.
Şimdiyse,
Geçmişe dair her anı mutlu
Geleceğe dair her anı mutlu…
Güneşin, meyveye dokunuşu gibiydin. Güneştin, bense genç bir meyve… Yaktın! Yandım, Yanarak olgunlaştım.
Libreria’nın Kaleminden
“
Geleceğini görmek gibiydi gelişin.
Adımların aşina…
Gözlerin, ah! Bir tek o kalmış yüzünde değişmeyen.
Fakat sensin.
Sen sensin de, ben artık sadece ben değilim.
Milyonlarca insanı gösterdin bana gidişinle.
Aynı hayatlar, aynı pişmanlık, aynı geri dönüşler…
Diyorum ya!
Sen sensin, benzediğin milyonlar gibi.
Bense artık, farklı gözlerde aynı milyonları gören bir benim” Liberia
(Ne) Düşünüyorum?
“
Ne düşünüyorum? (?)
Ne düşünüyorum? (Ne diye?)
Ne düşünüyorum? (Ne başka bir şey!)
Aynı kalıbın farklı cevapları…
Algılama-anlamlandırma-anlatma şeklimizdi aslında hem hayatı hem bizi farklı kılan
Ne düşünüyorum? Bunca yıl sonra gelen huzur sesini…
Ne düşünüyorum? Mutlu eden ne varsa iyiye dair, düşünmeyi seviyorum. Kendime ayırdığım vakitlerin kıymetini hem ben hem bana kıymet verenler biliyor
Ne düşünüyorum? Bazen bu iyi bir fikir (:
“
Bilmiyorum ne için yaşanır
Eş, çocuk, anne baba ?
Düşünürken girdiğimi farketmiyorum belediyenin her an kapatabileceği evime
Oturuyorum eski bir sandalyeme
Yakın zamanda kırılan bacağını onardığım masama dayanıyorum
Bir mum yakıyorum,
Gözüme, eski bir kronometre takılıyor
Alıyorum ve mum ışığına yaklaştırıyorum.
Zaman saatinden birer birer düşen kum tanelerini izliyorum.
Her bir tane, aslında sonun başlangıcı için atılmış
Birer adım.
Tuhaf
Libreria’nın Kaleminden
Geldi, saatler öncesinde hissettirdiği
Soğuğu değildi bu, ardısıra getirdiği rüzgarın
Üşüyorum
Titriyorum
Dudaklarımın arasında durmaksızın daktilo sesi
Farklı…
Tuşlar yerlerinden çıkmadan bir şeyler yapmalı
Yapmalı diyorum lakin durumun kontrolsüzlüğü güç hale sokuyor
Dikkati dağılan düşmanın elinden kaçar gibi kaçıyorum kendime.
Gözlerimi kapatıyorum uzaklaşmak için, küçükken hayalini kurduğum gibi…
Libreria’nın Kaleminden
Kulağımda maziden kalma yağmurun sesi
Ardı sıra kulağıma sürüklediği soğuk rüzgar.
Evet. Hissediyorum, soğuk bu!
Üşüyorum.
Beynimden alıyor bedenime dağıtıyorum soğuğu…
Kontrolünü alamadığım düşüncelerim boşanıyor oluk oluk içime.
Yanımda, hissediyorum. Uyku bu, tüm mahmurluğuyla hissettiğim.
Aşinayım; kokusuna, tadına, etkisine
Lakin ele geçiremiyor, çarpık düşüncelerimin ezici çoğunlukta olduğu zihnimi.
Uyumalı…
Gerekirse tazyikli suyla mücadele edip kontrolü ele almalı ve temizlemeliyim zihnimi…
GİDERSİN...
İçin acır da bazen, gidersin
Gitmelisindir de…
Farklı dünyalardaki ruh eşini bulmuşsundur oysaki!
Lakin bir şeylerin farklılığı bu kez çeşitlilik, renklilik değildir.
Mutsuzluktur!
Mutlu olduğunu sanırsın da içini sıkan bir şeyler vardır.
Bir şeyler eksik sanki dersin.
Sen de koyamazsın adını bu eksikliğin
Anlarsın, bulursun, tadarsın o eksikliğin adını
Farklıdır işte.
Aynı ruh farklı dünyalar…
Bazen...
Sadece bir rüyadır sana tabularını düşünmeksizin bir anda yıktıran.
O “sadece” sende bir rüya değil, derinden etkilendiğin sahice…
Bene ulaşmam
Önce, zaten olmayan bu öz yerle bir edildi.
İyi ki de edildi…
Öncemin tamamen parçalanması gerekiyordu yeni “BEN”in boşluksuz, eksiksiz bir şekilde oluşması için.
Sonra o özü çıkarmak için yerin dibinden başladım hayata.
Şimdi…
:)