Mehmet Yavaş
@Lightbringerr
Herhangi bir şey monotonlaştığı vakit cazibesini kaybeder.
Mimarlık
Osmangazi Üniversitesi
İzmir
İzmir
56 okur puanı
Eylül 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Bir uykusuzun, her gün çarmıha gerilmesinin yanında, İsa'nın bir kerecik çarmıha gerilmesi nedir ki?
" Sarhoş ya da çılgın olmak gerekir." diyordu Sieyes, "bilinen dillerde her şeyi tam söylemek için." Sarhoş ya da çılgın olmak gerekir, ama eklemeliyim, herhangi bir sözcüğü ya da sözcükleri hâlâ kullanmaya cesaret etmek için...
Saatler geçmek istemiyor. Gün uzak ve ulaşılmaz görünüyor. Gerçekte beklediğim gün değil, ama bir türlü geçmek bilmeyen zamanın şu unutkanlığı... Kendimi infaz öncesinde, hiç değilse iyi bir gece geçireceğinden emin ve mutlu bir ölüm mahkumu gibi hissediyorum!
Okur Takip Önerileri
En acımasız cinayetler, sapık durumda, hemen hemen herkeste olan bir takım basit ve kişisel mutsuzluklardan sorumlu bir coşkuyla işlenmiştir.
Bugüne kadar bana dayanılmaz gibi gelen her darbeye dayanabildiysem, sebebi; daha acımasız bir ikincisinin, ardından bir üçüncüsünün... onun yerini almasaydı. Öncekilerden daha zor yeni bir sınava hazır olabilmek için, orada işkencenin artmasını dilediğim cehennemde bile kalırdım. Sağaltıcı bir yöntem bu en azından acılar konusunda.
Çöküşün yaklaştığını gösteren boş, sarsak bir kafa. Ama ne zaman? Ne kadar kaldı? Fiziksel ve zihinsel çöküş olasılığı şu anda çok gerçek...
Arada bir her şeyin boşuna olduğu günlerden birine çatarsınız... başından sonuna kadar ne yapsanız boştur; ve eğer canınız tatlıysa, böyle günlerde güvenli bir köşeye çekilip sadece izlersiniz. Belki biraz düşünürsünüz.
Vahşi bir hayvan gibi kendini oradan oraya atan, deliler gibi terleyen ve bir düşünceye tek seferde iki-üç saniyeden fazla yoğunlaşamadan saçma sapan konuşan gergin bir enkaz halindeydim.
Uyum sağlayan... hayatta kalır? Doğru deyim bu muydu. Darwin geçici uyum sağlayamama fikrini hiç hesaba katmış mıydı acaba? "Geçici çılgınlık"
Her zaman Tanrı'dan önceki görünümleri aradım: Kaosa düşkünlüğüm bu yüzden.
Kendimi Othello gibi hissediyordum. Bu şehre geleli daha birkaç saat olmuştu ama klasik bir trajedi için gerekli altyapı kurmuştuk bile. Kahraman bir kader mahkumuydu; kendi çöküşünün tohumunu çoktan ekmişti.
Bir bedene sahip herhangi bir kimsenin kovulmuş sıfatına hakkı vardır. Ayrıca, "ruh"tan acı çekiyorsa istemeyeceği aforoz yoktur.
Nereye gidersem gideyim aynı ait olmama, boşunalık duygusu.. Benim için hiçbir önemi olmayan şeye ilgi duyuyormuş gibi yapıyorum, kendimi ya mekanik olarak ya da hayırseverlikten, fakat hiçbir zaman bir yere varmadan çalıştırıyorum. Beni cezbeden başka bir yer ve ben bu yerin nerede olduğunu bilmiyorum.
Hiçbir insan hiçbir zaman gerçekten otorite olmadığı ya da bu suretle bir başkasına yararı dokunmadığı veya kendisine bağımlı kişileri ilerletmeyi beceremediği için, bir başka yolda daha büyük bir başarı vardır; zira kendi yolunda yürüyen bir aptal her zaman başka bir aptalı daha yanında sürükler.
Sayfa 4 - İş BankasıKitabı okuyor
