Ben hiçbir zaman bu toplumdan olmadım;
Acı çekerken şarkı söyleyenlerdenim, yasaları anlamam, ahlaki duygum yok.
Lanetlenmişlerin içinde yaşarım, çünkü hep tanırız birbirimizi ve tiksiniriz birbirimizden..
Var mı dünyada günah işlemeyen söyle
Yaşanır mı hiç günah işlemeden, söyle
Bana kötü deyip kötülük edeceksen,
Yüce Tanrı, ne farkın kalır benden, söyle
Uzun zamandır uçmuyorum doğrusu hiç uçmadım ama uçacağımı ve uçabileceğimi biliyorum. Garipsenmiş davranışlarım var bittabi olacaklarda. Benim varlığım garipsenmiş davranışlarımla ilintili vaziyette. Ben, ben olalı her daim garipsenmek ve garipsenerek yaşamaya çalışmak için bu çılgınlıkta savaş vermeyi önemli bulmuşumdur. Ben uçan bir yaratığım, kelebek diyemem kendime , kendime kelebek demek ve yahut diyebilmek ihanet olur kendime. Bayağılaştırılmışların aksine emsalsiz bir yaratık olma gayesi ile savaşıyorum ancak bilinmiyor ve anlaşılmıyorum. Varlığım esasında yok olmama uğruna direnen, yokluğun içindeki varlık gibi, var gibi ama aslında olmayan .
...
Acı daima kötüdür. Haz ve acı ile mutluluk ve sefalet, ahlaki sorgulamanın ana unsurlarını oluşturur. Birini elde ederken diğerinden kaçınmak dışında arzu edilen bir şey yoktur.