Yokmuş bir aha ey gül- i rana tahammülün
Bağrın ne yaktın ateş- hasretle bülbülün
Yek-rengdir zeban-ı hakikatte hüsn ü aşk
Bang-i hezar şu'lesidir ateş-i gülün
"Şeyh Galib"
Ey güzel gül! Bülbülün göğsünden çıkan ateşli bir âha tahammüllün yok idi madem,
Hasret ateşiyle neden yaktın bağrını bülbülün?
Bir renktedir hakikat dilinde güzellik ve aşk
Bülbülün haykırışı, gülün ateşinin alevidir.
` Ne ki nefsine ağır geliyor, onu yap. Kaldırdığın ağırlık miktarınca sana ferah erecektir. Kederle dolusun. Merak ve endişe içerisindesin. Demek ki hakikati göremiyorsun. Karamsarlığın kaynağı ışıktan uzak durmaktır. `