Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
GizemU
GizemU
@LiposcelisBostrychophilus
SIKILDIM,DARALDIM VE BUNALDIM
Yazarın bir diğer kitabı olan "Kitap Kurtları"nı çok sevdiğim için bunu da okuyayım dedim ama sanırım okumasam da pek bir şey kaybetmezmişim.Aklımdaki onlarca sorudan sadece biri: Bu çocuk kıza neden Jan deyip oldukça uzun adını kısaltmıyor, okurken yoruldum gerçekten.
Kitabın başları güzeldi. Kızımız January'nin Augustus ile yaptığı anlaşma da beni eğlendirmişi. Beraber aktiviteler yapmaları ve tarikat kurbanlarıyla ropörtaj düzenlemelerini de yaratıcı buldum. Karakter backstory'leri de iyiydi. Ama bir şeyler yanlıştı be. Karakterler sıkıcıydı mesela, diyalogları akmıyordu. Okuduğum kadarıyla da diğer karakterler o kadar arka plana atılmıştı ki (kızın düşüncelerini saymıyorum) kitapta sadece 2 kişi var gibiydi ve zaten sıkıcı karakterlerimiz kitabı taşımakta zorlandı.
Ve üzülerek söylüyorum ki kitabı bitiremeyecek gibiyim.Zorlaya zorlaya 200 küsür sayfa okudum ama gitmiyor, kitap kendini okutamadı açıkçası bana. Karakterlerin dinamiği de bana geçmedi, aşkları da. Arkadaşlıkları güzeldi ama arkadaş olarak bitirseler paramparça olmazdım mesela. Tadında bırakmış olurlardı benim için. Uzadıkça uzadı sakız gibi.
Okur Takip Önerileri
AKMIYOR...
Acı çeken kadınlar nedense romantik komedilerin vazgeçilmez noktası olsa da fibromiyaljiden muzdarip bir kadın karakterle ilk karşılaşımdı bu yüzden orijinal buldum. Red'in de ilk sahnesi klozet açmaktı mesela bu da pek karşılaştığımız türden bir manzara değildi. Genelde başrol erkekler hep ilah gibi görünürler (ki Red de öyle
E BU HAZELWOOD'UN AYNISI??
HAZELWOOD KLİŞE CHECK LIST
Kadının boyu 1.52 ve adamınki de 1.90 civarı (check)
Kadın sürekli mutluluk saçan, patolojik people pleaser (check)
Adam öğle molasında bile spora gidip kas yapan, ailesiyle arası bozuk, egoist huysuz (check)
Birbirlerinden anlamsızca nefret ederek baişlayıp sonunda bu nefretin başından
·
Puan vermedi
Kitabı okuduktan sonra buradaki yorumlara bir bakayım dedim ve vay canına... Ali Hazelwood'un karakterlerine yapılan eleştirilere kesinlikle katılıyorum. Kadınların 155 boyunda sunshinevari tiplemeleri, erkeklerin ise 2 metre bir canavar olmaları artık baymaya başladı. Bu 2015 Wattpad'den kalma tiplemeleri artık geçmişte bırakmamızın
Meh.
(SPOILER)
İlk 150 sayfayı eğlenerek okumuş olsam da sonrasında kitap diliyle alakalı bir şeyler doğru gelmedi. Hadley ve Elijiah ne kadar tatlı olsa da yaş farkları da ağır geldi bana. Elijiah'nın koşul ne olursa olsun masum single mom'ımız Hadley'nin yanında olması çok iyi yazılmıştı. Ve Elijiah'nın başta çizdiği o dövmeli canavar portresinin sonradan nazik baba imajına evrilmesi de güzeldi. Yerinde bir eleştiri mi bilmiyorum ama Scott'ın bu kadar pasif bir karakter olması da canımı sıktı, Hadley'nin başına biraz iş açsaydı belki benim için okuması daha heyecanlı olurdu diye düşünmeden edemedim. Hadley çok zorluk çekti evet ve kitabın sonuna doğru Scott'a ağzının payını verdi ama olan yine tek istediği Hadley'nin yüzde biri olan Elijiah'ın başına patladı. Zaten kitap boyunca Hadley ağzına sıçtı adamın. Adam da bir kere bile sinirlenmedi ve ne kadar şeytanlarla alıp veremediği bir derdi olsa da nezaketini hep korudu. Bu detay harikaydı gerçekten.
Yine de bilmiyorum sanırım bu konuda ne kadar kitap okursam okuyayım hepsini Juniper Tepesi ve Son Teklif gibi şaheserler ile karşılaştırmaktan kendimi alamıyorum. Konu o kitaplar olunca da geriye kalan her şey terazide hafif kalıyor benim açımdan...
BAYILDIM.
Tek kellime ile şahaneydi. İkisinin de zıt gibi görünmesine rağmen birbirlerine bu kadar benzemeleri aralarındaki uyuma daha da can kattı. Özellikle kitabın giriş bölümü o kadar iyi ve eğlenceliydi ki gerçekten Nora ve Charlie iki yakın arkadaşımmış gibi hissetmeme neden oldu. Nora-Libby sahneleri bazen sıkıcı olabiliyordu ama Norlie sahnelerini o kadar heyecanla okudum ki en son ne zaman bir kitapta böyle hissettiğimi hatırlamıyordum.
Kitapta kurgu içinde kurgu vardı ve bu da çalıştıkları sektör gereği iyi yazılmıştı. Belki biraz daha fazla Nadine Winters okusak daha iyi olabilirdi. Ayrıca Charlie ve Nora'nın birkaç yıl sonraki hallerini de görmek isterdim. Nora'nın hep hayal ettiği gibi Charlie'nin, yumuşak deri koltuğun bir köşesinde dizlerindeki bilgisayara kaşlarını çatmasını da okumayı çok isterdim. Kitap boyunca birbirleriyle öyle güzel dalga geçtiler ki deli gibi eğlendim.Kesinlikle birkaç ay sonra yeniden okuyacağım!
Ortalama bir aşk kitabı okuyacağınızı düşünüyorsunuz ama kitabın ortalarına doğru işler öyle bir hal alıyor ki sayfa çevirmeden duramıyorsunuz.
Güzel başladı. 2 yıldır nişanlısının yasını tutan bir kadın arabasının tepe camından içeri giren bir köpek ve o köpeğin sahibi sebebiyle mabedinden çıktı. Bolca eğlendi ve yeniden yaşama tutundu.
Ancak... (SPOILER)
Müzik sektörünün karanlık dünyasının içine düşmüş, sömürülmeye hazır Minnesotta'lı bir genç olan Jason'ın turneye, durağan kadın Sloan'u da sürüklemesi bencillikti. Sloan da zaten birini kaybetmişken yeniden bulacak kadar şanslı olduğu aşkı yine kaybetmek istemediği için turnede kendini yıprattı. Bu sahneleri okumak ve kendimi Sloan'un yerine koymamak imkansızdı. Aşkta yapılabilecek fedakarlık kendini harcamaya başladığında son bulmalı.
Lola'nın başına gelen her şey korkunçtu, bu yüzden Nikki olarak geri dönmesini sevdim. Yazdığı şarkılar sayesinde Jason'ın o lanet şirketten kurtulması da çok anlamlıydı. Yine de Sloan'un yollara alışma detayı hoşuma gitmedi çünkü yine kişiliğinden ödün veren o oldu. Uzak mesafe ilişkisine dayanabilmelerinin onlarca yolu varken Sloan'un her seferinde parça pinçik edilmesini izlemek korkunçtu açıkçası.
Ayrıca Jason'ın anlayışı ve dehşet düzeyde empati yapma yeteneğine aşık oldum sanırım. Tam bir romantik kitap erkeğiydi. Gerçek hayata yansıtılamayacak olması beni her aklıma gelişinde üzecek.
Kitap şahaneydi. School shooting olayının perde arkasına, suçlunun aslında Romeo da olabileceğine ve herkesin sadece liseye giden bir çocuk olduğunu çok güzel anlatmıştı. Detaylar da o kadar yerindeydi ki bunun gerçek bir hikayeye dayanıp dayanmadığını merak etmeme sebep oldu. Okuduğuma asla pişman olmayacağım bir kitaptı yine de kitap bittikten sonra kendime gelmem epey uzun sürdü.
SPOILER
Nick'i affedemiyorum. Valerie ile aralarındaki sevgi çok tatlıydı ve her şeyden öte Nick belki de geleceğin Shakespeare'i olabilirdi. Kafamda çok fazla soru var. Mesela Valerie Nick'in ne kadar suicidal olduğunu fark etse ve onunla konuşmaya çalışsa Nick'in sonu değişir miydi? Ya da Val, Jessica'nın önüne atlayıp vurulmasa Nick yine kendini öldürür müydü? Jeremy bu olayların neresinde? Aralarında Lord Henry ve Dorian Gray gibi bir ilişki mi söz konusuydu yoksa Nick her şeyi kendi kafasında yaşarken Jeremy'nin tek yaptığı ot çekip ''aynen kanka kill them'' demek miydi? Bilmiyorum ama keşke Nick'i kurtarmanın bir yolu olsaydı.
''Bazen biz de kazanırız'.' demişti Nick, Val'e. Bunun kazanmakla uzaktan yakından alakası olmadığını anlayacak kadar yaşamasını isterdim. Onlara hayatı çekilmez kılan zorbaların ölümle burun buruna gelmelerine rağmen yine de Valerie'ye berbat davrandıklarını Nick'in görmesini ve yaşattığı dehşetin hiçbir şeyi değiştirmediğini fark etmesini isterdim. Böylece büyüyebilir ve yaşayabilirdi.
