Hayatımda bu kadar karamsar bir kitap görmedim. Cidden intihara olan istek ve duyguyu iliklerime kadar hissettim. Karaktere her şeyde hak vereceksiniz gerçekten. O çökermiş duyguları, yaşadığı her şeye ölümü katması... Yazar o eğilimi öyle güzel anlatmış ki içeride bir yumru bırakıyor. Ben karaktere acımanın yanı sıra, tercih ettiği şeyin tamamen kurtuluşa ermenin bir yolu olduğu gerçeğine inanıyorum. Ama kitapta en çok hüsrana uğradığım şey sondu. Sonun ucu o kadar açık ki"gerçekten mi, ciddi misin" diyorsunuz. Ama bence bu bilerek yapılmış, yani bence yazar sonunu bize bırakmış. Ama somut bir sonuç olsaydı iyiydi. Kısacası, okunamayacak bir kitap değil ama okumasanız bir şey kaybetmezsiniz.
Güzeldi, karakterin anne baba türk olması şaşırttı açıkçası. Sonunu böyle beklemiyordum ama tatmin edici bir sondu bence. Ve kitabın işleyişi biraz yavaş ama çok sıkmıyor, "ne olacak, ne yapacak" diye merak edip bir bölüm daha okumaya yeltenirken kendinizi kitabı bitirirken bulabilirsiniz. Kitaptaki isimler güzel(Roman nasıl okunuyor hiçbir fikrim yok ama tüm kitap boyunca türkçedeki anlamı gibi düz okudum).
Utangaç mısın? Kendine güvensiz?
Konuşmaktan korkar mısın?
"Gibi" davran derler.
Öyle değilmiş gibi davran.
Dik dur yürürken.
Sesini yükselt konuşurken.
Derste elini kaldır.
Gibi davran.
Aklındakileri söyle. Saçını kes.
Parçası ol. Uyumlu görün.
Bunu yapabilirsin.
Gibi davran yeter.
Beni gerçekten tanısanız,
Görebilseniz içimi,
Utangaç, kendine güvensiz ve korkağı bulursunuz.
Gibi davranan.
Ne ironik, değil mi?
"Gibi" davranmadığım
Tek zaman
Sahnede olduğum an.
Kitap gerçekten seni oraya götürüyor. OKB hastalığı hakkında daha fazla bilgi edinmemin yanı sıra buna maruz kalanlar için ne yapabileceğimi bile öğrenmiş oldum. Romanın içerisindeki şiirler bazen çok komik, yüzde tebessüm bıraktıran bazense çok anlamlı ve düşündürüci. Tabiki de lisede geçen ve elbette şu ergen romantizmi de var. Ama daha çok kızın hastalığına ağırlık verilmiş. Kitabın sonlara doğru öyle bir ters köşe oldum ki gecenin körü şok geçirdiğimden uyuyamamıştım(gerçekten dikkatli okuyanın tahmin edebileceği bir şey). Neyse kısacası karakterin hayatı dokunaklı bir şekilde dramatize edilmiş. (Kitapta yazım kurallarında çok hata var sinir oldum).
Hiç sıkıcı değil ve çok farklı metodlar denettiriyor. Bir çok deney çalışmalarından bahsediyor ve böylece dediklerini kanıtlıyor. Ve ulaşmak istenilen sonuç için farklı şeyler öneriyor, her yerde duyup bildiğimiz düşüncelerin aslında yanlış olduğunu çalışmaları göstererek kanıtlıyor.