Roman ile deneme arası bir kitap olmuş. Günlük gazete olaylarından derleme, laf kalabalığıyla kurgudaki çarpıklığı giderme telaşına girilmiş. Yer yer sağduyuyu bir kenara bırakıp, gerçek hayatta degiştiremeyeceği durumlara karşı ağzına geleni söylemiş sanki. Bazı bölümler hınçla kinle yazılmış. Kendini ve kitabı, kitabın içinde anlatmış. Serenad'ın aynı kalemden çıktığına inanmak zor gerçekten. Edebiyat öğretmeninin, Emre'nin romanıyla ilgili yazdığı mail bu roman için de geçerli. Bu roman Emre gibi yeni yetme yazara yakışırdı. İzlemeye başladığından itibaren anlamsız gelen ve sadece sonu neye bağlanacak merakı için izlenen bir film gibi.
