Niyet et! Meyveye duran hurma gibi. Ey kabuk, ey kof! O bilinç tohumunu kendi içine ek, boş içini onunla doldur. Büsbütün beden olma, meyve ver! Varlığını kabuk yap, imanının çekirdeğini oluştursun; varlık ol, var ol, hep abajur olma karanlık gönlünde ışığı yak, ışılda. Dol, parla ve aydınlat, bırak da bu öz ışığın parlaklığı, seni kendinden geçirsin, kendin yapsın. Ey hep cahil, hep gafil olan! Allah’ı bil ol, yaratılmışları bil, kendini bil.