Çok sevmek kör eder insanı çok sevdikçe degersizlesir kendine hislerin, kaybedersin benliğini, sonunda yalnız kalacağını bilmeden umutlara tutulursun, defterine gözyaşlarınla yazarsın, keskinleştirir kılıcını ilk firsatta umutlarına saplarlar...
Ben benden öteye geçemeyen sende filizlenen bir ağaç dalı misaliydim, defalarca kırmana rağmen yeniden yeşermeye çalıştım. Başka yüreğe taşınamadım ne ben yeşerdim nede sen yeserdin. İkimizde kurumaya yüz tuttuk ne diyebilirdik ki birbirimizi bulmadan değil bulunca kaybettik demekten B`AŞKA..
Çekip gidesim vardı beni buraya bağlayan kitaplar olmasaydı...
Okur Takip Önerileri
Karanlık bir kuyudayım zamansız kaldım
Özlemine dert eklemeyi bırakamadım
Hayatımı yalnızlığa bıraktım
Çok sevdim çok yanıldım
Kendimle savaştım hep seni seven kazandı
Benliğimi kaybettigim gün anladım...
ben beni beklerken geçmişimle kavgalıyken yazabilecegim tek şey seni sevdiğim olsaydı çektirdiğin acıların hepsi hafıza kaybına ugrasaydi sadece sevgimin özü kalsaydı...
bir başka kendin olmak istiyorsan bu aşka o zaman vazgeç kendin olmaktan, vazgeçtiklerin kayıpların mı kazançların mı olacak bilmeden yaşamayacaksın. çünkü eninde sonunda anlayacaksın...
Yalnız Adam
Toplum içinde yalnız kalabilirmiş insan ve yalnız kalmadan kesfedemezmis yalnızlığı, öyle ya insan yalnızlığından bahsedebiliyorsa yalnız değildir bu hayatta...Yalnız kalan kim varsa çok alismayin yalnızlığa...
beni dış görünüşümle değil düşüncelerimle fikirlerimle sevin..
farklı zamanda karşılaşmış iki insandık seninle, bir ömre sığdıramayacak kadar sevmeyecektik birbirimizi...
söz sana aitse paylaşmaya değerdir
Oysa ben seni gözlerinden sevmiştim nereden bilirdim ki sözlerinin yüreğimde yara açacağını ve çocuk olmayı bırakacağımı