+Benim bir öyküm yok ...
-Bir öykünüz yoksa bugüne kadar nasıl yaşadınız?
+Herhangi bir öykü olmaksızın yaşadım! Deyim yerindeyse yapayalnız yaşadım; tek başına, kimsesiz, tümüyle yalnız. Bunun ne demek olduğunu anlıyor musunuz?
...yüreğini, o kocaman ruhunu hissettim onun; yanındayken olabileceğim bütün ihtimalleri yaşayabildiğim için onunla, kendimi olduğumdan çok daha fazlasıymışım gibi hissederdim.
Bu insanlar niçin böyle yaşıyorlardı? Niçin bazıları iyi, bazıları kötüydü? Niye bazılar mutlu bazıları mutsuz? Niye bazılarından herkes korkar da bazılarından kimse korkmaz?