Frances Hodgson Burnett'in eseri Gizli Bahçe'yi aslında çocukluğumda okumuştum. Yıllar sonra yetişkin halimle tam metin olarak, yayınlarını severek takip ettiğim Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları'ndan okumak istedim.
Huysuz ve aksi ama bir o kadar da tatlı kızımız Mary Lennox'un ihmal edilen yetiştirilme sürecinde kendini keşfetmesi, eniştesinin evinde hayata küsmüş kötürüm olduğuna inandırılan kuzeni Colin ile ve tabi ki de yegane dostları Dickon'un maceralarını okumak güzel bir dönüşüm hikâyesine tanık olmaktı. İngiltere'nin kasvetli havasını da hissettim okurken ve kitapta tasvir edilen baharın gelişiyle gelişen, güzelleşen bahçelerin, daha doğrusu gizli bahçenin öyküsü güzel ve lezzetli bir okuma süreci sundu bana.
Ama değinmeden geçmek istemediğim bir konu var. O da çevirmenin yaptığı "şive" değişikliğini çok fazla bizden gibi yapması ve dolayısıyla da okurken biraz da hoşuma gitmemesi oldu. Yorkshire insanlarının farklı şive ile konuştuğundan dolayı bunu bize de çevirip yansıtmak istemiş ancak çok fazla bizim kırsal kesim ağzı, Kayseri yöresi gibi olmuş. Orijinal metinde bu nasıl tasvir edilmiş bilmiyorum ama bu bence bize uyarlamadan çevrilmeliydi. Tek eleştirebileceğim nokta bu oldu. Onun dışında klasik bir eser ve kütüphanenizde mutlaka olmalı kanımca.
Kitapla ve sevgiyle kalın.