Mutsuz olanların da taşıdıkları yükün altında soluk soluğa yollarına aldırmadan devam ettiklerini gören ve herkesin aynı ölçüde bu güneşin ışığın bir dakika daha fazla görmek için can attığını bilen kimseler — evet, işte onlar suskunluğu yeğenler ve dünyalarına kendi içlerinde yola çıkarak kurar, bir insan olmaktan da başlı başına bir mutluluk duyarlar. O zaman bu kimseler, tüm sınırlanmışlıklara rağmen, yüreklerinde hep o özgürlülüğü o tatlı duygusu taşırlar,
,istedikleri zaman bu zindandan çıkabileceklerini de bilirler.