Muhammet Keskin
@Mamikeskin
Kafasına Göre
Amasya
Amasya
13 okur puanı
Eylül 2023 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Tanrım…
Cennetin ormanlarını taşıyan bir kokuydu o.
Yaşamın alt metninde ölüm konuşuyordu sanki. Susmuyordu, sesini işitmediğim tek saniye olmadı gibi. Sanki, bütün yaşam sahnelerimde, intihara yeltenen hayatımın son sahnesi asılıydı tüm ürkünç donukluğuyla.
Ne yaşamayı becerebilmiştim ne de ölmeyi. Yarı ölü, yarı canlı değildim, yanılma sakın: hayıtımın geri kalanında – hatta şu an, sana bunları anlattığım şu dakikada bile – ne ölü biriydim ne de yaşayan… Ben yaşayan biri değildim artık, yalnızca, ölmemiş bir kimseydim. Ölememiş…
Okur Takip Önerileri
İnsanın kendi kendisinden tiksindiği saatler vardır, işte bu saatlerin suretiyle baş başa sabahladım o gece.
Gerçeğin ne kadarına katlanabildiğimi hiç bilemedim ben, ama ne kadarına katlanamayacağımı o gecenin sabahı karşılayan dakikalarında öğrendim.
Beni vicdan azabına sürüklüyorlardı, haberleri yoktu.
Bir başkasıyla? Mümkün mü ki… Evet, mümkün mü ki yatağını bulsun onda nehri? Mümkün mü ki kanat çırpmadan süzülebilsin yüzyıllar boyu?
Senin terennüm eden fısıltılarını, senin cennetten kanatlanıp gelen duygularını bir başkası mı, o mu?
Sen bu dünya hayatında yaşadığın sürece uyuyan birisin! Uyanman ise ölümünden sonra olacaktır.
İnsan, iki küçük et parçasıyla ölçülür; kalbi ve dili..
Yaşamak, korkusuzca yürümek demektir. Birbirini takip eden binlerce adımından birinde dahi tereddüt edersen peşindeki adımlarda da dolanır ayağın birbirine. En çok da ayakların bağlıysa bir zincire… Ötesi, ve kötüsü; bir ayağın öbürünün zinciriyse… Budur en büyük kölelik.
Muhammet Keskin tekrar paylaştı.
Yaşamın anlamını demleyebilir miyim acınası gözyaşlarımda?
Ancak bir tebessümle belki – belki de bir kahkahayla aydınlanır yıldızlarım.
Sahiden de sırf bu yüzden karanlıkta kalmalıyım.
Sayfa 36Kitabı okudu
İçimden gelen o çığlığı sahiden kopardım mı, yoksa ruhumun çığlığı olarak sessiz mi kaldı?
