Hayatın bütün uçlarının keskinleştiği bir zamandayız.. Yerimizden kıpırdasak, yaralanıyoruz.
Hiç kıpırdamasak, parmak uçlarımızdan başlayarak bütün benliğimize yayılan uyuşma bizi kaskatı donduracak diye korkuyoruz.
Bağırsak, sesimiz seslerden bir ses olup kaybolacak sanki bu büyük kargaşada.
Peki sussak, hiç konuşmasak, kilitlesek içimize kelimeleri? Yok, zehirler bu ruh yangınları o zaman bizi!