İnsanlar sever sonra kopar. İnsanlar ölür. Her beden ölmeden önce defalarca tanır ölümü koptuğu her bağda.
İnsanlar döner. Bazen güneşe bazen güneşi örten karanlıklara. Her beden tanır bu dünyayla paylaştığı sevgiyle nefretle söylenmiş sözleri.
İnsanlar özler. İnsanlar sever. Son duyulan toprak seslerine karışmış dua mırıltıları, ruh notalarını çalar sonsuz sessizlikte, belki o an bulur ilahi cevapları.