Yataklarımızda ölmek de iyidir
temiz bir yastıkta
ve arkadaşlarımızın arasında.
Bir kez olsun
ellerimiz göğsümüze kapanmış,
boş ve solgun,
çiziksiz, zincirsiz, bantsız
ve belgesiz ölmek iyidir.
Temiz bir ölümle ölmek iyidir,
gömleğimizde deliksiz
ve kaburgalarımızda delilsiz.
Yanağımızın altında kaldırım taşı değil, beyaz bir yastıkla,
ellerimiz sevdiklerimizin elleri arasında,
çaresiz doktorlar ve hemşireler etrafımızda,
arkamızda zarif bir vedadan başka hiçbir şey bırakmadan,
tarihe aldırmadan,
dünyayı öylece bırakarak,
bir gün bir başkası onu değiştirir diye umarak
ölmek iyidir.
Biraz sıyrılıp bu dünya telaşesinden
Döndüğüm de içime
Düşündüğümde dünü
Ve yarını düşlediğim de
Bilemediğim de ne gitti ne kaldı bende dünden.
Ve ne bekliyor beni
Benimle ne gelecek yarınlara
Hissizleşmek istiyorum.
İnsan bazen şu dağ kadar taş olmak istiyor