Büşra BİRCAN
@Mavifrezya
Bilecik Şeyh Edebali Üniversitesi
İstanbul
12 Ocak
100 okur puanı
Haziran 2020 tarihinde katıldı
Senin gözlerine baktığımda kendi gözlerime bakıyormuşum gibi hissediyorum...
Ne güzel parlıyor dediğin o yıldız çoktan sönmüş olabilir.
İnsan ancak kaybedebileceği hiçbir şey kalmayınca kazanmak için çabalamaya başlıyor.
Okur Takip Önerileri
"Sana dokunmak yıllardır ruhumu kirleten herkesten arınmak gibiydi. Herkese ve her şeye dokunmak beni kirletiyorsa sana dokunmak temizlenmek gibiydi Eylül. İnan bana, neden böyle hissettiğimi bilmiyorum. Bu hisse yabancıyım..."
...
"Bu da ne böyle?" deyivermişti küçük geyik ateşi gördüğü ilk an heyecan içinde. Annesi hüzünle gülümsemiş ve "Ateş..." diye cevaplamıştı, sonra devam etmişti anlatmaya:
"Isıtan, aydınlatan ve yakan..." Son kelimeyi duymak ürkütmüştü küçük geyiği. Meraklı gözlerle annesinin gözlerine bakmıştı.
"Hem ısıtıyor, hem aydınlatıyor, hem de yakıyor. Bir şey hem böylesine iyi hem de böylesine kötü olabilir mi anne?" Annesi dolu gözlerle ateşi izlemeye devam ederken başını sallamıştı.
"Dünyadaki her şey böyledir, seni ısıttığını sandığın her şey her an senin yangınına dönüşebilir..."
Bakışları, çözmek için can atacağım bir bulmaca gibiydi.
Hani derdin ya benim memleketim başkalarının sürgün yeri diye.
Senin memleketin benim cennetim.
Ben memleketin olduğu için Diyarbakır'ın taşına bile hayran kalmışken nasıl olur da unuturum seni...
İnsan bir şehri sırf sevdiği adam orada doğduğu için çok sever mi?
"Ben bir memleketimi, bir seni çok sevdim", dedi keyifle.
"Ben en çok seni sevdim ve şimdi senin sevdiğin her şeyi seviyorum", dedim.
"E bakıyor musun etrafa, sevdin mi yeni memleketini?" dedi gülümseyerek.
"Gözlerinin dokunduğu her mekân memleketim," dedim.
Gülümsedi, gülümsediğinde dünyadaki tüm kötülükler yok oluyordu bence.
Herkes bilsin ki ilk görüşte aşk diye bir şey varmış ve insan hiç tanımadığı, birlikte zaman geçirmediği birini bile kalbinde taşırmış.
Sözün şiirlerin mükemmelidir, senden başkasını seven delidir, yüzün çiçeklerin en güzelidir, gözlerin bilinmez bir diyar gibi...
Kuşkusuz hayatım boyunca gördüğüm en güzel yüze sahipti, uzun boyu onu ilk bakışta fark edilir kılsa da gülüşü sanırım sahip olduğu en güzel şeydi.
Yazmam gayet iyiydi, fakat sadece yazılı kelimelerle anlatılamayan, "hissettirilemeyen" bazı duygular da vardır. Yazmak, ölümsüzleştirebilir ama sesin yaptığı gibi iki insan arasındaki boşluğu kapatan bir köprü kuramaz.
