“İnsan tahmin ettiğimizden çok daha karmaşık bir varlık. Sözün kalp kırdığı, sözün hayatı zehir ettiği bir başka varlık var mı yeryüzünde? Yok. Kötü bir söz insanın kalbini kırar. Kötü bir söz insanı uykularından eder. Aylarca günlerce yıllarca hınç içinde yaşamasına dahi yol açabilir. İyi bir söz de kalbi tamir edebilir.” diyor Kemal Sayar.
•••
Bu cümlelere katılmamak mümkün mü?
Kötü ve kırıcı bir söz duyduğumuzda uykularımızdan olmuyor muyuz? Günlerce onu düşünüp kendimizi yormuyor muyuz?
Peki buna değiyor mu? Asla.
•••
Kısaca biz, bir kalbi olanlar iyi ve güzel cümleler duymaya hasretiz..
İmâm-ı Gazzâlî, çok genç yaşta eserler vermeye başladı ve onun bir eserini okuyan büyük âlim Cüveynî, eseri çok beğendiğini, "Beni sağken mezara gömdün; ölümümü bekleyemez miydin?" şeklindeki hoş sitemiyle ifade etti.
Bir gönülde yaşamak ve herkesi alabildiğine sevmek ne kadar da güzeldir. Sevmek ki candır cana, sevmek ki güneştir karanlık dünyalara. Aslında sevmek ne çok şeydir. Sevmek insanları tanıma sanatıdır, önce kendini sonra başkalarını.