Med
@Med7
Öğretmen
Lisans (DEÜ)
Manisa
31 Mart
8 okur puanı
Haziran 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Heyecanlarımı hep gelecekteki günler için saklamıştım. Hayır belki de kendimi yaşanacak günler için saklamamıştım; belki de sadece duygularımda her zaman biraz geç kalıyordum.
Sayfa 66Kitabı okuyor
Hep kötü olaylar, can sıkıcı yaşantılar tekrarlanıyordu; güzellikler bir kere görünüp kayboluyordu.
Sayfa 65Kitabı okuyor
Ülkeme ve insanlarına kızmaya başladım: Kimsenin doğru dürüst okuduğu yoktu. Doğru dürüst hissetmesini bile beceremiyorlardı. Bu yüzden insan, duyduğu şeyleri söyleyen insanların kültürüne güvenemiyordu. Belki bu zavallılığın, bu yarım yamalaklığın, bu gülünç durumun bile bir aslı, bir gerçek biçimi vardı.
Sayfa 62Kitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
Ben bir şeyin taklidiydim; fakat aslımı bile doğru dürüst öğrenememiştim. Belki de bana ne olduğunu sonuna kadar okumamıştım.
Sayfa 61Kitabı okuyor
Acaba iyi bir şey olacak mı? Hayır, dedim kendime. İyi şeyler birdenbire olur; bu kadar bekletmez insanı. Sürünmecede kalan heyecanlardan ancak kötü şeyler çıkar. Ya da hiçbir şey çıkmaz.
Sayfa 42Kitabı okuyor
Yalnız yaşayan insanların, kendi içlerinde başlayıp biten eğlenceleri vardır.
Sayfa 41Kitabı okuyor
İnsanın, sürekli yaşadığını hissetmesi için bazı değişmez ölçülere başvurması iyi oluyordu.
Sayfa 37Kitabı okuyor
Sonra "onu" görmüştü sokakta; bütün mutsuzluğuna, kendini zayıf hissetmesine, ölmek istemesine rağmen "onun" gözlerindeki ilgiyi, insanı alıp götüren başkalığı fark etmişti nedense.
Sayfa 30Kitabı okuyor
Ne yapmışsa korkusuna rağmen yapmıştı hayatı boyunca. Yoksa çoktan kaybolup gitmişti.
Sayfa 30Kitabı okuyor
İnsan bir günde varamıyor bir yere, ne yapalım? Nereye? Tanımlayamadığım, bir ad veremediğim duygular yüzünden ne kadar üzülmüştük.
Sayfa 29Kitabı okuyor
Onun gibi düşünmeyi bilmek isterdim.
Sayfa 28Kitabı okuyor
İnsanlar aslında birbirlerini tanımadıkları için severler. Tanıdıktan sonra nefret ederler birbirlerinden.
Sayfa 127Kitabı okudu
Hani bazı filmlerde olur, adam masumdur ama bunu yalnız seyirci bilir, asıl bilmesi gereken bilmez.. bütün hayatım boyunca böyle bir durumda yaşadım ben. Ama yağma yok, kendimi savunacağım. Savunmanın da türlü çeşitli yolları var tabii..
Sayfa 107Kitabı okudu
Aslında hepimiz dağılıp gideceğiz, dedim, sen de, ben de, hepimiz. Hiçbirimiz kendimize ait yerlerde gezinmiyoruz.
Birbirimize nasıl bakacağımızı bilmediğimiz için. Hiçbirimiz basit, yalınkat görmüyoruz kendimizi de başkalarını da. Kendimizde ve onlarda olmayan nitelikleri yakıştırarak bakıyoruz. Sonra bir gün gerçekle karşılaşınca düş kırıklığı.. bundan dağılıyoruz.
Sayfa 100Kitabı okudu
Fakat o zaman çok şeyi bilmiyordum. Şimdi bildiklerimi en azından. Hayır, bana umut verdi diyemem. Gizlice ben umuda kapılmışım. Kendim bile farkına varmadan.
Sayfa 91Kitabı okudu
Aslında seninle ilgili değildi söylemek istediğim şey.. nasıl anlatsam.. bazen küçük, önemsiz bir şeye bile dikkat edersiniz. Dikkatiniz onun öneminden ileri gelmez. Sizin o andaki durumunuz ona dikkat edecek bir haldedir.
Sayfa 86Kitabı okudu
Bazen öyle şeyler oluyor ki..nasıl söylesem..insan kapılıp gidiyor.. kapılıp gittiğini anlasan bile değişmiyor..olup bitenin bir parçası gibisin..nefes almamak elinde değilse, hani nefes aldığını fark ettiğin zaman bile nasıl onu önleyemiyorsan.
Sayfa 85Kitabı okudu
Bazı şeyler üzerinde durulunca önem kazanır, kendiliğinden bir önemleri yoktur oysa.
Sayfa 64Kitabı okudu
Beklemek tüm anlamın kendisiydi, bekler ve düşünürdü, boşuna olamazdı, hiçbir şey boşuna olamazdı, boşuna değildi, sebepsiz, yersiz değildi, bekliyordu ve beklediği gelecekti.
Sayfa 17Kitabı okudu
Beklemek..evet. Bekliyordu. Kim, kendini sonuçsuz bir beklemeye mahkum edebilir ömür boyu?
Sayfa 16Kitabı okudu
İstinat noktaları yavaş yavaş aşınan, sonra günün birinde en ehemmiyetsiz sarsıntı ile birdenbire göçen binalara benzedim.
Bir şeylere inanmaya hazır olmadıkça her şeye baştan başlamak zordu.
Beni bir şeyle kandır ne olsa inanırım.
"Galiba ben bir yağmurum yağmaktan çoktan vazgeçmiş."
Niçin hep onu düşünüyor, niçin o geliyordu gözlerinin önüne? Uykuda, düşte hep o vardı. Her nereye baksa onu görüyordu. Kime, neye dokunsa, önce ona dokunuyordu.
Sayfa 33 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Artık hayatı ve insanları daha iyi tanıyordu.
Tek başına kaldığı o iki dakikacık içinde Octave merdivendeki sessizliği ta yüreğinde duyumsadı.
