İnsandaki çocuk vicdanı, tohumdaki öz gibidir. Ve o öz olmadan tohum filizlenmez, gelişmez. Yeryüzünde bizi neler beklerse beklesin, insanoğlu doğdukça ve öldükçe, insanoğlu yaşadıkça, hak ve doğruluk denen şey de var olacaktır.
Şimdi solmuş, ezilmiş ve kırılgan olsalar da beni rahatlatmaları için üzerimde iki garip beyaz çiçek taşıyorum. Aklı ve gücü kaybolsa bile insanın kalbinde minnettarlığın, sevecenliğin sonsuza kadar yaşadığını bana hatırlatmaları için...