Bursa şiir festivali
Ara verildi kapının birinde sigaramızı içiyorduk, iki adım ötede Küçük İskender o da sigarasını içiyor, programı yoğundu, yorulmuştur belki, bakışlarımızla bile rahatsız etmemek için ufak bir çaba harcadık. Biz böyleyken cicili bicili bir kız grubu etrafına toplanıp fotoğraf istedi o da kibarca kabul etti fotoğraflarını çekip gittiler. Gülüp yanımıza yaklaştı, ben burdayım çok seviyorsan konusalım sigaramızı içelim beni böyle tanı ne bu fotoğraf merakı dedi, haklıydı onun söylediği gibi yaptık biz de, sigaramızı içip sohbet ettik onunla. Bir fotoğrafımız olmadı belki ama güzel bir anımız oldu, Işıklar içinde uyusun. Çok zor günlerde eksi bilmem kaçıncı katlarda güneşin ve saatin olmadığı o soğuk odalarda beni hayatta tutan anılarımdı. O gün anladım ne demek istediğini fotoğraf değil anı biriktirmeliydi insan. Anılar kaybolmaz, yok olmaz mezarda bile...
...salondaki geniş koltuğun üstünde sızdığında sabah ezanı okunuyor, mavi temiz bir su gibi berrak gökyüzü insanları Tanrıya ibadete çağıran huzurlu bir müzikle doluyordu...
Gerçek; rahatlık ve mutlulukta değil acıdadır. Acının gerçekliğinin acı olmadığını düşünüyorum. Acının içinden geçersen ona sonuna kadar dayanabilirsin ve söylemeliyim ki
gerçek kardeşlik paylaşılan acıyla başlar.
2 saat süren bu yolculuk onda kaybolmuşluk hissini arttırıyor ve geri dönebilmek için sanki yüzlerce yıl harcaması çağları aşması gerekiyormuş gibi hissediyor.