Mehmet Uruk
@Mehmeturuk
Yazılar çalıntılanmaz, alıntılanır!
Ortama uymuyorum çünkü dünyada evimde değilim.
Yazar
Lisans
Muğla
34 okur puanı
Şubat 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Hakikat,hikmetle kaimdir; hikmetse, hakikatle daim:Hakikat,hikmetle kıyam eder,var olur;hikmetse hakikatle devam eder,yol olur:Hakikat yolculuğunu yolu.
Bütün kültürel inkâr çabaları intiharla sonuçlanacaktır.
İnsanın üzüldüğü nokta nedir biliyor musunuz? Biz harıl harıl Batı’yı taklit ediyoruz. Osman hamdi, oryantalizmin dibini buluyor üstüne üstlük de. Bizimkiler Batı’yı taklit etmekte birbiriyle yarışırken Batılı büyük sanatçılar İslam sanatından beslenme,büyülenme konusunda birbirleriyle yarışıyorlar.
Okur Takip Önerileri
Whitehead’in bir sözü var, ”Bütün Batı felsefe tarihi,Eflatun’a düşülmüş bir dipnottur.”
Bazı acı veren duygular kabul edilse bile sevilmemeli.
Çağı tanımadan zihinsel hicret yapamayız.Çağı tanıyacağız,böylece başka çağlara ulaşacağız.Çağı aşma kaygısıyla çağı tanıyarak,çağın dışına taşma. Sadece çağın içinde kalırsak çağ,ağa dönüşür. Biz çağın ağıyla yaşıyoruz zaten. Şu anda yaşadığımız bütün sıkıntı bu.
Medeniyet Tasavvuru
Ümmîleşme;hakikatin,çağların ve çağrıların tanığı olma,tanıdığı olma ve çağı tanıyarak çağı tanımadığını ilan etme.
Batı’ya mahkumiyet ve kendinden mahrumiyet!
Şimdi bütün birikim önümüzde,mesele epistemoloji meselesi değil,bilme meselesi değil,bilmeyle bir şey halledemezsin. Dolayısıyla bugün insanın en temel sorunu,bilme sorunu değil,anlayabilme ve olma sorunu. Her şey elimizin altında ama hiçbir şey anlayacak durumda değiliz.
Ey Rab yüreğimiz sende huzur bulana dek huzursuzluklarla çalkalanıp duracaktır.
Büyükbabam,herkes öldüğü zaman geride bir şey bırakmalı derdi.Bir çocuk,bir kitap,bir resim,bir ev,yapmış olduğu bir duvar ya da bir çift ayakkabı.Ya da ekili bir bahçe.Ellerinin bir şekilde dokunduğu ve ruhunun öldüğün zaman gidebileceği bir şey, öyle ki insanlar senin diktiğin ağaç ya da çiçeğe baktığı zaman seni orada görebilsinler.Ne yaptığın önemli değil,derdi,yeterki sen ellerini onun üstünden çektiğin zaman ona dokunduğun zamanki halini değiştiren bir şey yapmış olasın.
Sayfa 226Kitabı okudu
Çağımız kullanılıp atılan kağıt mendil çağı. Burnunu bir kişiye sil,buruşturup at,başka birini al,sil,buruştur,at. Herkes bir diğerinin eteğine siliyor.
Eğilip büküldüm,kırılıp paramparça oldum ama eskisinden çok daha iyi bir şekle büründüğümü hayal ediyorum.
Özgüveni kaybolan toplumlar gücü, güçlü olanı ve güç üreten her şeyi kutsarlar ve her türlü gücün önünde boyun eğmekte bir sakınca görmemeye başlarlar.
Kişilikleri,ahlakları aşınır, kaygan zeminlerde patinaj yapmaya mahkum olurlar. Hiçbir şeye öncülük edemezler.
Ne mi yapmalı?
Kesilmesi gereken her şeyi kesip atacaksın.
Sonsuza dek. Hepsi bu. Tabi böylece acı çekmeyi de peşinen kabul edeceksin.
Tiksintilerimizdir bizi bireyleştiren,hüzünlerimizdir bize bir isim veren,kayıplarımızdır benliğimize mâlik olmamızı sağlayan. Sadece başarısızlıklarımızın tutarıyla kendimiz oluruz.
