Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.14
Nemesis
Nemesis
@MehtapSusuzdere
·
Puan vermedi
karanlığın içindeki ışık
Le Guin’in zihni, okuyucuyu yine hayallerinin ötesinde bir evrene götürüyor.Her romanında olduğu gibi bu romanda da yarattığı gezegendeki düzeni, insan ilişkilerini irdeliyor.O bu irdelemeyi yaparken biz de yaşadığımız dünyaya eleştirel bir gözle bakıyoruz.
Bu sefer olaylar Kış adlı bir gezegende geçiyor, soğuğu iliklerimize kadar hissedeceğiniz bir yer burası. Kahramanımız Ai, Terra adlı daha gelişmiş bir gezegenden Kış'a gelir amacı bu gezegeni keşfetmek ve gezegenler arası iletişimi sağlamaktır. Bu amaç uğruna, yıllarını Kış’ta geçirir. Bu gezegendeki şiddetli soğuk, insanların hayatını tüm boyutları ile etkilemiştir. Bu zorlu şartlarda yaşamaya alışmış insanlar için savaş ve cezalandırma sistemi bambaşka bir hal almıştır. Elbette romandaki en önemli unsur ise insanların nitelikleridir. Kış’ta kadın ya da erkek yoktur; her ikisi birdir , ortak bir cinsiyet. İki cinsiyetin bir araya gelerek hüküm sürdüğü bir beden. Bu durum onları bildiğimiz insan tanımından çok farklı kılmıştır. Hem kadın olabilmek hem erkek olabilmek aslında daha üstün bir düşünce yapısına sahip bir toplum oluşturmuştur. Ve bu düşünce yapısı sadece bireysel yaşamı değil, aynı zamanda yönetim anlayışını da derinden etkilemiştir. Üstün diye nitelendirilen bir cinsiyetin olmadığı bir topluluk!
·
Puan vermedi
Beyaz Zenci Olamayanlar
Dünyaya gözlerini açan her insan için toplumun önceden kararlaştırdığı ideal bir yaşam biçimi vardır. Bu yaşamın şartları: iyi bir eğitim almak, iyi bir evlilik yapmak, çocuk sahibi olmak ve hayatının en güzel yıllarında çalışıp sonra usul usul ölmeyi beklemektir. Oysa yaşadıkça ve yaşlandıkça bu toplumsal normlara uymanın bizi ne kadar zorladığını ve içten içe çürüttüğüne acı çekerek tecrübe ederiz.
İngvar Ambjørnsen'in zencileri tutunamamıştır. Hayır hayır bu yanlış oldu! Tutulmaya çalışmamışlardır bile. Onun zencileri, çoğumuzun görmeye dahi tahammül edemeyeceği bir hayatı doğru olan, olması gereken buymuş gibi yaşar.
Üç arkadaşın sanatçı olma yolundaki nafile çabalarını okuruz. Alkol, esrar, seks ve daha fazla alkol, esrar, seks ile sürüp giden ve biten bir hayattır onlarınki.
Erling; bize sık sık tutkuyla bağlandığımız ve amaçsızca tükettiğimiz, tükettikçe daha fazlasını arzuladığımız: mutlu aile, iyi eğitim, sosyal statü ve daha birçok hedefin anlamsızlığını gösterir. Bizi hiçbir zaman tatmin etmeyen ve hep başkalarıyla kıyaslattıran bu acımasız hayatın boşluğunu derinden hissettirir bize ve canımız acır biraz.
