İlk psikolojik romanımız Eylül, bir bakışın, bir gülüşün uzunca anlatıldığı, psikolojik tahlillerin bol bol bulunduğu keyifli bir kitaptı. Çok akıcı bir romandı diyemem. Fakat karakter kadrosu geniş olmadığı için yorulmadan okudum. Kitap bağ evinde ve çoğunlukla yalıda geçiyor. Tek işleri gezmek, eğlenmek olan karakterlerin çalışmadan nasıl yalılarda yaşadıklarını düşündüm durdum:) Kitapta, doğru olmasa da saf ve temiz bir aşk gördüm. Evlilikten çok uzak olan Necip, Suat'tan etkileniyor ve ona bir aşk beslemeye başlıyor. Kendini mutlu sanan fakat aksine çok mutsuz Suat ise evli olduğundan bu aşka karşılık veremiyor. Servet-i Fünun romanlarında sıkça görüldüğü üzere yine mutsuz bitiyor.
