kendime dökülüyorum,
içime.
Ey Farklı-Kadın, hiç düşündün mü senin bana, benim sana nasıl da görünmez olduğumuzu? Hiç düşündün mü ne kadar cahiliyiz birbirimizin?
Reader Follow Recommendations
Nerede duyumsamalarım? Yitip gittiler... bende. Peki bu ben, uçup gitmiş o duyumsamaların toplamı değil de ne?
Sayfa 17
Siz bilmezsiniz size anlatmak da istemem.
Yaşayan bir ölü gibiydim.
Artık insan olmayı istememek... başka bir sefalet biçimi hayal etmek ...
Neyim ben şimdi? Zero. Peki yarın ne olabilirim? Yarın küllerimden doğup yeni bir hayata başlayabilirim! Tamamen mahvolmadan önce içimdeki insanı keşfedebilirim!
Çivi sandığında balık yaşar mı hiç ?
"hiçlik"in korkunç kangrenine tutulmuş yüreğine ufak bir alevin sızmasına yetmişti.
Sonsuz gecenin bağrında dipsiz bir uçurumdu bu.
Sayfa 35
Sanki ben hep böyleydim, böyle de kalacağım: acayip, biçimsiz bir karışım...
Sayfa 49
Dünyadan tiksinmek tek başına yetseydi, azizliğimi ilan etmekten nasıl kaçınırdım bilmiyorum.
Gelecekle ilgili görüşüm o kadar kesin ki, çocuklarım olsaydı hemen boğardım!
Yemin ederim beyler, çok bilinçli olmak bir hastalık, gerçek ve tam bir hastalık.
