Acaba bizler, kızımızla erkeğimizle, gençliklerinde hayatı içtenlikle yaşamış büyüklerimiz kadar sahici çocuklar mıyız gerçekten? Yoksa eğitimdeki o büyük ilerleme nesiller arasındaki mesafeyi gereğinden fazla mı açtı? Acaba bu modern zamanlarda bizler azıcık fazla mı iyi yetiştirildik?