Ömer Hayyam müridinin ardından, öteki dostları için de yaptığı gibi, aynı vakar, aynı tevekkül, aynı edepli üzüntüyle gözyaşı döktü. "Yan yana oturmuştuk hayat sofrasına, bizden birkaç kadeh önce sızıp gittiler."
Bu cebir eserinde Hayyam, bilinmeyen sayıyı göstermek için Arapçadaki "şey" terimini kullanmış; İspanyolların ilmi eserlerine "Xay" olarak geçen bu kelime zamanla kısaltılıp sadece ilk harfine indirgenmiş, sonra da "x" tüm dünyada bilinmeyen sayının simgesi haline gelmişti.
Kafasında güçlü ve zayıf yanlarına ilişkin tam bir ölçü yerleşmeye başlıyor, ne zaman cesur, ne zaman tedbirli olması gerektiğini öğreniyordu. En uygun tutumun, emniyetini aldıktan sonra kendini küçük öfke ve heyecanlarına bıraktığı ender anlar dışında, her zaman dikkatli ve tedbirli davranmak olduğunu keşfetti.