Öncelikle her birinize
Yani kabrin başında duran her bin başlı madalyonlulara
Ardından yüzü gözü toprak olmuş kuş huylu
Hafif kadınlara bir selam verecektir göğüs kafesimde duran nefes .
Bir gün tanış bir gün hoş beş derken erkenden bir boğaz kenarında birbirimize dikilen iki kazık olacağız .
Kim bilir bilmem de yüzyıllardır vefalar sürrealizmin üvey çocuğu gibi orta gezerken .
Tebessümler son neslin nezlinde iyiden iyiye puştlaşmış bir hışırtı gezdirir pragmatik zihinlerin tasmasıyla .
Zaman bu ... En ve kudretlerin ardından kime uğrasa henüz değil , daha erken .
Dedim ya işte, zaman bu en ve kudretlerin ellerinde can alır can verir çamurdan ve ormanın derinliklerinden
Adem ve insan soyu ortaklığı bittiği gündür talih kendine 46lıklar adına sus payı verir.
Dedim ya adem soyu işte temasında hicran vicdanında dirhem aklında zerre uçurum yoktur.
Tabii evvelinde üçü beşi zikreder durur bir takım müessir ağabeyler.
Sahi onlar, onlar konuşur dururda ne halta yaradı uçurumun dibini görenler zalimin giyotini altında.
Şimdi .hele ki şu zaman bu cihan derken hangi gözümü kırpsam soğuk kabrin altında tez vurulur toprak er açılır atmosfer.
Hâliyle zorluk ve zorbalıkla bölünmüş hücreleri bu fosilin .
Henüz yeryüzünde .
Dedim ya zaman işte. Elinde ne varsa en ve kudretiyle
Eksik etmedi suretimden talihsizliği de fiskesini de.