Merve
@Mervederler
Öylesine
Ankara Üniversitesi
Ankara
27 okur puanı
Şubat 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
"Yeniden yaşamaya başlamak istiyorum, Eduard. Hep yapmak istediğim, ama cesaret edemediğim hataları yapmak... panik ataklarım geri gelebilir ama artık baş edebilirim, çünkü o yüzden bayılmayacağımı, ölmeyeceğimi öğrendim. Yeni arkadaşlar edinmek, bilge olabilmek için deli olmak gerektiğini onlara da öğretmek isterim. Doğru davranışların elkitabını olduğu gibi izlemek yerine kendi yaşamlarını, isteklerini, serüvenlerini keşfetmelerini, YA-ŞA-MA-LA-RI-NI söylerdim onlara. Katoliklere İncil'den, Müslümanlara Kuran'dan, Yahudilere Tevrat'tan, ateistlere ise Aristo'dan örnekler verirdim.
Temelde, hayatta başımıza gelen her şey kendi suçumuz, başka hiç kimsenin değil. Bizlerin başın- dan geçen zorlukların pek çoğu başkalarının da başından geçiyor, ama onlar tamamen başka tepkiler veriyorlar Biz en kolay yolu seçtik sanki: ayrı bir gerçeklik.
"Ben ölmek üzereyim," diye devam etti, sözlerinin onun için bir anlam taşıdığını umarak. "Bugün ölüm, ka- natlarını yüzüme yüzüme çarptı. Yarın, bilemedin birkaç gün sonra kapımı da çalacak.
Okur Takip Önerileri
İnsan hiçbir şeye alışmamalı, Eduard. Bana baksana, tam da güneşin keyfini yaşamaya başlamıştım yeniden; dağlara bakmaya, yaşamın sorunlarına bile alışacak gi- biydim. Yaşamın anlamsızlığının bile kendi suçum oldu- ğunu kabullenmek üzereydim.
O muazzam yalnızlığının çığlığı ahenkli bir sese dönüştüğü andan itibaren dünya daha temiz, daha kutsal görünür ona.
Onu kıracak olan şey önce sertleştirir onu, sertleştiren şeyse kırar.
Eğer savaş sizi öldürmezse, mutlaka düşündürüyor. Bu tarif edilemez aptalca kargaşadan sonra, toplumu bir piramit gibi sonsuz ve sorgulanamaz bir şey olarak göremiyorsunuz. Toplumun bir sorun yumağından başka bir şey olmadığını biliyorsunuzdur artık.
Ancak -bunu anlayabilir misiniz merak ediyorum- beni gerçekten değiştiren, üzerimde gerçekten bir etki bırakan şey, okuduğum kitaplardan çok, sürdürdüğüm hayatın çürümüş anlamsızlığıydı.
Hölderlin hiçbir şeyi paylaşmak istemediği için elinden her şey alınır; ruhu kendini zincirlemelerine izin vermek istemediği için hayatı tam bir esarete dönüşür. Hölderlin'in güzelliği aynı zamanda Hölderlin'in trajik suçudur.
Yumuşak doğa sımsıkı tutar ayaklarından, yumuşak kadınlarsa yukarı çeker onu: Bir baba yoktur ortada (ne talihsizlik), onu yetiştiren ve sertliği öğreten, ona duygunun kaslarını o ebedi düşmanına, hayata karşı sertleştirmeyi öğreten bir baba yoktur: Goethe'deki gibi erkenden katı ve eğitici bir akıl sorumluluk duygusuna zorlamaz onu ve balmumu yumuşaklığındaki eğilimlerini tasarlanmış biçimlere dökmez. Sadece dindarlığı öğretir ona büyükannesi ve o şefkatli annesi; her genç gibi onun da hayalperest aklı daha erken yaşta kaçıp ilk sonsuzluğa sığınır: Müziğe. Ama cennet zamanından önce sona erer.
Geçmiş ve gelecek birdenbire parçalanmıştı, içine sadece karanlığın ve gölgelerin akın ettiği boş bir ayna gibi ona bakıyordu. Yukarıya kadar tırmanıp cesurca son adımı atarken birdenbire yanlış yola gırdığını düşünüp korkuya kapılmak, ileriye doğru birkaç kolay adımı atacak gücü kaybetmek kadar korkunç bir şey yoktur hayatta.
