Sizin hiç babanız öldü mü, baba diye avazınız çıktığı kadar bağırmak isteyip de hiç sesinizin çıkmadığı oldu mu? Sizinde benim gibi babanız öldü mü? Onu her gün özlüyor musunuz benim gibi?
İnsan ölümü unutur, ölüm insanı unutur mu?
Unutmaz gelir alır en sevdiğini kalırsın öyle acı ile geceleri üstünü örten olmaz, hasta olduğunda bakan ağladığında sarılan olmaz ve öldüğü gün büyürsün
Reader Follow Recommendations
Ölüm arkamızdan koşarken nasıl acele etmeyelim
70 syf.
·
Not rated
Aslında biz bu yaşamın güzel olduğunu düşünmüyorduk bile artık; o kadar alışmıştık ki, yaşayıp gidiyorduk işte.
Biz insanlar, sınırlarımızı bilmeden kendi aklımızı beğeniyoruz, öğrenmiyoruz, akıllanmıyoruz. Her şeyi anladığımız zaman da genellikle iş işten geçmiş oluyor.
Akıllı düşmanından daha çok zarar veren aptal bir dostluk yapmıştım sana.
196 syf.
·
Not rated
Mesafelerin hiç bir önemi yok.
İnsan kalbindekini hep sever, hep özler.
Renk renk, şekil şekil, fısıltı fısıltı hâtıralar.. Bazende çığlık çığlık.