Ahmet Hamdi Tanpınar, Konya'yı Bozkırın çocuğu olarak görmüştür. Başka bir yerde hiç karşılaşmadığım bu ifade şekli bana çok tuhaf gelmiştir. O, eserinde Konya'yı şöyle tanımlar: Konya Bozkırın tam çocuğudur. Onun gibi kendini gizleyen esrarlı bir güzelliği vardır. Bozkır kendine bir serap çeşnisi vermekten hoşlanır. Konya'ya hangi yoldan girerseniz girin sizi bu serap vehmi karşılar. Çok arızalı bir arazinin ortasında ufka daima bir ışık oyunu ile takılır. Serin gölgeleri ve çeşmeleri susuzluğumuza gülen bir rüya, yolun her dirseğinde siline kaybola büyür, genişler ve sonunda kendinizi Selçuklu Sultanlarının şehrinde bulursunuz.